Dyshymenium

wieś satelicka: nawet przydrożne kapliczki
podporządkowane najwznioślejszej z idei
mnie i tobie

są i zawistnicy:
po dróżkach ciągną jednoosobowe procesje
tubylcy nieutuleni w żalu, że w zasadzie
omija ich cała mistyka
zazdroszczą i złorzeczą
(gorzkich łez tyle, że utonąłby niejeden Adriatyk)

a pod lasem - rozwinięte płótno
jeszcze nie kwitną na nim dwie twarze

ciężko być czystym, gdy tyle w nas świata
nie sposób wbić gwoździa w ranę
bez oczywistych skojarzeń z plemieniem, z religią

przejedz się przed snem, by mieć koszmary
przejedz się snem
aż pochłonie on mnie, materiał
tę wieś
nie pozostanie nic, prócz wielkiej figury z gliny

autor

Florian Konrad

Napisany: 2017-06-29 Dodano: 2017-06-29 00:02:04

Ten wiersz przeczytano 2422 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Erotyk Okazje Święto Kobiet

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie