Dyskretna

Na ławce w parku odpoczywałem.
Cisza,przyroda,w sen odleciałem.
Nagle jak piorun z jasnego nieba
siada kobieta- (tego mi trzeba)...

Mówi,dzień dobry i się uśmiecha.
A czy pan tutaj na kogoś czeka?
Skinąłem głową na znak twierdząco,
spojrzała na mnie dosyć znacząco...

Ja tylko chwilkę tutaj przycupnę,
Sprawdzę makijaż i włosy upnę.
Też mam spotkanie,bardzo dyskretne,
wreszcie w "realu",takie konkretne...

Znamy się długo,wiem o nim wszystko.
Ma kupę kasy , ma złomowisko!
Piszemy z sobą prawie pół roku.
Jak mnie zobaczy dostanie szoku...

Wiersze mi pisze,wysyła fotki.
Zawsze z dopiskiem: DLA MOJEJ KOTKI...
Ta jego żona to niezła franca,
podobno uczy jakiegoś tańca...

Wysoki brunet, hojnie obdarzony...
O! Właśnie idzie! Tu! Z lewej strony!
...Witaj Karolu. Co słychać bracie?
O ja nieszczęsna! To wy się znacie???

autor

merc

Napisany: 2017-02-10 Dodano: 2017-02-10 12:23:08

Ten wiersz przeczytano 1584 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie