Dywan klasyczny

Bardzo ciekawy ten dywan...

Mądry,życiowy z odrobiną humoru wiersz. Jest już w
moich ulubionych;) To kolejny Twój wiersz,który mnie
zauroczył.

Jasne. Dużo widział:)

Skojarzyłam ze starym playboyem (np. Hefner).
Pozdrawiam :)

Podoba Misię ten dywan wspomnień (MD, a co...!),
szczególnie te: "całe królewny" :)

Różne bywają sposoby poszukiwania tej
właściwej...niekiedy można całe życie przebierać
Pozdrawiam

Sentymentalizm z krzywym uśmiechem.Ciekawy i trochę
przewrotny wiersz

Ciekawe refleksje
Pozdrawiam serdecznie :)

Ciekawe spojrzenie.

Od dziś będę inaczej patrzeć na dywany :) Bardzo
dobry.

Wiersza o dywanie, literówka, wybacz.

Bardzo oryginalny wiersz,
chyba wierszu o dywanie nie czytałam, na dodatek z
takim kontekstem, no cóż nagość zewnętrzna nie jest
tak pociągająca, msz jak ta wewnętrzna, gdy ktoś
potrafi się przed nami otworzyć, a zwłaszcza potrafi
nas wprowadzić w zakamarki swojego serca.
Jestem pod dużym wrażeniem świeżości poetyckiej, a
poza tym od dawna wiem, że bardzo dobrze piszesz,
Krzyśku, dobrego dnia życzę :)
P.S Co do karty pamięci, pewnych rzeczy trudno się
pozbyć,
bywa, że mamy do nich sentyment, bywa, że je n- ty raz
odkurzamy, ja np. odkurzam stare wiersze,
a czy Czytelnik je czyta, czy też nie, to już jego
wybór, msz słowo pisane nie musi być jednorazowego
użytku...

Żeby otworzyć się na nowe, trzeba pozbyć się starych
rzeczy. Może przewrotnie ale precz z sentymentami.

Wiersz jest super! - moze nawet piekniejszy od
zawartych w nim kobiet:dale w nim namdywan, w ktorym
kazdy dostrzega swoje niewiasty.
Problem zaczyna sie przy ostatnim wersecie.
Pozdrawiam serdeczne Valanthil:)

karty pamięci przywołują wspomnienia...
pozdrawiam serdecznie