Dżaberstwór

Bardzo „luźna” interpretacja…

Księżniało już. Gwizdrzyło się.
Rabanki w mig, zmigniały w mgle.
Krużganki spowijowył wył.
Pod pomrokoszem skrył...

Baczenie miej. Oh! Synu mój.
W puszczoszczach czyha Dżaberstwór.
Parzyszy mu Nietopokruk.
I Szczękokłaszczoskór.


Syn wątle łapie szarpostrze.
Przez puszczokrzewy dzielnie brnie.
Popasi obok wieżorzby.
Obłocznie myśliwszy...

Zakrzeszczał wtem oddalny krzak.
To Dżaberstwór obliczył twarz.
Wyjamił na wierzch paszczoszczysk
i kąsooczu błysk.

Raz dwa! Raz dwa! Tnie szarpostrze.
Obcążkowało dżaberłeb!
Złątrzyprzy go miernotosyn,
w drodze do domu drży.


Ciachnięty dżabrostworołeb!
Synalku mój! Przytulę cię.
Chwaldzielny słoneczjutrzy dzień.
Wybłękitł szary cień!

Księżniało już. Gwizdrzyło się.
Rabanki w mig, zmigniały w mgle.
Krużganki spowijowył wył.
Pod pomrokoszem skrył...

autor

DMN

Napisany: 2010-08-03 Dodano: 2010-08-24 23:33:50

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie