Dziad
Wszystkim Tym, którzy wierzą w przszłość, a nie zapatrują sie w przeszłość...
Nad mą głową wiatr szaleje
spogląda oczyma, które bólem przepełniają
czare...
wiatr, który chłodem biedotę owieje.
zniweczy krzepiącą Ich wiare.
Stary Dziad zza chwiejących się schodów
suchego lądu szukać będzie,
na morzu sztorm szaleje, ciszy ze świecą
Anioł szuka,
jesienne chmury, wiatr obsypuje kolorowe
liście i żołędzie,
Dziad z zatroskana miną laską o pokład
stuka.
Wiatr ucicha...ucicha... i cisza
nadchodzi
jakby przed burzą, lądu nie widać
i słońce nie wschodzi...
autor
Dżola
Dodano: 2008-01-29 18:09:38
Ten wiersz przeczytano 1215 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Nie rozumie cos ie tutaj na tym portalu niby to
poetyckim dzieje? Czy to ma byc wiersz? Jeden przez
drugiego madrzejszy, bardziej inteligentny,
orginalniejszy, jak tutaj w tym to wlasnie wierszu, A
tak naprawde brakuje tutaj wierszy pieknych w swojej
prostocie, zyciowych i przede wszystkich
zrozumialych. 95% bejowych wierszy to prawdziwa
katastrofa!