Dziadek Dziadkowi...

Dziadek swoje już nabzykał
teraz tylko słucha młodych.
Same zuchy, nie poprawisz
ale tylko – w laniu wody!

Dzbanka ucho się nie trzyma,
darmo szukać mechanika.
Kto naprawia dzisiaj stare,
nowe kupić, a nie pytać!

Tajemnicą musi zostać…
złotych rączek używanie.
Kiedyś proste i powszechne,
dzisiaj nie ma nikt na stanie!

Jeszcze bajki krążą w świecie,
a mój dziadek był chojrakiem,
żyłby długo – tak pragnąłem,
lecz zakończył żyć przed czasem.

Dzisiaj dziadkiem zwie sam siebie
Mam ku temu pełne prawo…
Rupieć stary – ciągle jędrny,
Robię wszystko jeszcze żwawo!

Jestem dziadkiem, nie ukrywam
Noszę modną – dół i górę,
Spodnie rurki… nie garnitur,
miast portfelu – euro furę!

Tutaj czuję siebie dziadkiem,
Wiem co jeszcze mogę trzymać.
Babcia w domu – no a wnuki…
Jeszcze długo ich przytrzymam!

autor

Henio

Napisany: 2014-04-22 Dodano: 2014-01-22 16:50:13

Ten wiersz przeczytano 3418 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry Okazje Dzień Dziadka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie