Dziadziu podaj rękę...
Dziadziusiowi... Który już odszedł do Boga...:(
Zostawiłeś mnie samą na tym świecie
Teraz będę sama zrywała jabłka w lecie
Ta mi tu źle i smutno bez Ciebie
Weź mnie, zanieś tam wysoko... prosto do
Ciebie
Dziadziu podaj rękę! Proszę zabierz
mnie...
Chce z dala od świata w niebie cieszyć
się
Obiecałeś dziś ze mną lepić bałwana
Lecz nie doczekałeś dzisiejszego rana...
Nadal słyszę jak przychodzisz do domu
I podjadasz barszczyk cicho... po
kryjomu
Widzę uśmiech też na twarzy Twej
i cichy szept : "Wnuczko Kocham Cię..."
Tęsknie...:(
Komentarze (11)
Przeczytałam jeszcze raz. Jak to jest pięknie
napisane.
Bardzo spokojnie o głębokich uczuciach. Czuje się tę
tęskonotę. W trzecim wersie brakuje literki "k".
to bardzo smutne jeśli odchodzi bliska osoba, którą
kochaliśmy. jednak nie można się załamywać. trzeba żyć
dalej. pamiętaj, że wspomnienia zostają... bardzo
śliczny wiersz.
Śliczny wiersz + pełno w nim uczucia i miłosci..bólu i
cierpienia...
Wiem co czujesz... Dzię kuję za tak poruszający
wiersz...
Bardzo uczuciowy i pełen dziecinnego serca wiersz.
Przepiękny wiersz o miłości ,uczuciu do
dziadka...widać w twoim wierszu,w twoich słowach tę
ogromną miłość,a zarazem ogromny żal i pustkę po
nim...pięknie..Karolinko..;)
W prostych słowach od serca....zapisana wielka miłość
i tęsknota! [*] nie zwracam uwagi na formę przy tego
typu "dedykacjach" - to serce pisze!
Mogą ci się wydać moje słowa dziwne, wredne i
nietaktowne, ale wiersz wygląda jakby go 12 latka
pisała. Zbyt banalny. To poważny temat, rozumiem ze Ci
Go brak, liczyłam na coś bardziej stylowego.
U mnie całkowicie brak tego pokolenia. Śmierć
wszystkich zabrała. Dlatego tym bardziej wiersz mnie
ujął. Bardzo ładny.
Piękny widać w tym wierszu jak Ci go brakuje!!!