dzieci kwiatów
przekwitłe życie
czekamy do wiosny
połamane łodygi
podpiera nas ziemia
wypalone korzenie
lecimy z wiatrem
świeży deszcz
to nie nadzieja
krople zawsze
omijają omijają
z innych nasion
wyjątkowo obcy
nie mamy kolców
czujesz strach
zostały liście
zwiędłe i szare
takie jak my
zawsze zostaną
autor
riv
Dodano: 2008-03-24 23:55:15
Ten wiersz przeczytano 698 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.