Dzieciństwo
Wiersz z szuflady.
czerwoną cegłą wzrok przyciąga
dwa piętra małe balkoniki
w okienkach przepiękne kwiatki
oaza mojego bezpieczeństwa
płot drewniany i sad wiśniowy
porzeczkami suto kraszony
ludzie zbierający buraki
z nożem pochyleni w dłoni
ziemia w siatkę działek ubrana
szałasy z tyczek fasoli
obok aleja kasztanowa
przy rowach w których woda stoi
nie wspomnę zabaw w chowanego
ziemniaków w ognisku pieczonych
wspinaczki na drzewa jarzębiny
tarzania się w liściach jesienią
dziś żal i tęsknota
czas zatrzasnął swe wrota
Komentarze (44)
Bardzo obrazowy, wizualny wiersz ++
Małe okienka, balkoniki... skądś to znam, nie tylko z
dzieciństwa :(
"pochyleni, z nożem w dłoni"
piękny wiersz
ciepło pozdrawiam
Dom rodzinny to nasza oaza wspomnień.Pozdrawiam.
Obudził wspomnienia te najlepsze, przypomniał chwilę
pełne radości. Pozdrawiam pięknie.
Natchnąłeś mnie.
To moja wersja wspomnień
Pod lasem domy luźno rozsypane,
Przy każdym domu ogród się zieleni,
Glicynie gęsto otuliły ganek,
W kącie pod płotem pryzma czarnej ziemi.
Ogród niewielki, lecz są w nim jabłonie,
Porzeczki, agrest, wiśnia, śliwa, grusza,
Czereśnia; stoją leżaki koło niej,
Hamak nad ziemią lekko się porusza.
Gdzieś z tyłu skromne rabatki z warzywem,
A frontu kwity: irysy, clematis...
Grządki pielone, lecz dojrzysz pokrzywę
I perz podstępnie wtargnął między kwiaty.
Skarpa się mieni barw całą paletą:
Nie brak tu fiołków, konwalii białości...
Róże przysiadły dalej nad rezedą,
A róża kole, bo to kwiat miłości.
Pies śpi w ogrodzie, w słońcu się wygrzewa,
Czasami kłapnie na muchę zębami.
Lekki wiatr liście porusza na drzewach,
Dziwne kontury rysując cieniami...
Wszystko to małe, wpisane w widnokrąg:
Rezeda, grusza, dom, pies i clematis...
Rękę wyciągniesz i już możesz dotknąć.
Drobiazg. A jednak żal ten drobiazg stracić.
Pozdrawiam
Do tych wspomnień z dzieciństwa, często się wraca z
łezką w oku. Moje też są piękne. Miło się czyta takie
pełne ciepła słowa. Pozdrawiam serdecznie.
Takie wspomnienia z dzieciństwa już same w sobie są
piękne, jakbyś zamknęła oczy i płynęła. + i Miłego
dnia.
Niestety czasu nie można cofnąć... Wiersz przepiękny
:) Pozdrawiam serdecznie +++
są takie chwile
które wspominamy często i mile...
+ Pozdrawiam
Piękny nostalgiczny :)
Pozdr
przeszłość tęsknot,przeszłość
wspomienia...piękne....pozdrawiam
Ładnie,tęsknimy za tym co było!
Pozdrawiam!
Witaj,
Niewątpliwie obrazowy klimat z dzieciństwa, który na
zawsze pozostaje w naszym sercu - piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, za miłe wizyty:)
Piękne wspomnienia z dzieciństwa. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Przypomniałaś piękny czas dzieciństwa.
Z dni dzieciństwa, lat młodości
Choć tyle wspomnień pozostało,
A dalej pisać to nie warto,
Bo pióro pewnie by płakało.
Pozdrawiam