Dziecko marzeń

Marzenia tworzą cudowny świat...

Ciemne niebo tuli do snu wspomnienia,
Które leżą pośród gwiazd.
Przypominają one o cudzie istnienia,
O pięknie, które otacza nas.
Zapadam w błogi sen,
Którego nikt nie dozna...
Staję się lekka, porywa mnie wiatr,
Przyjaciel zapomnienia.
Omijam gwiazdy, księżyc,
Uśmiecham się do wozu.
Idę po drodze mlecznej,
Która stworzona jest tylko dla mnie.
Do tej krainy zabieram jedynie kilka osób,
Które cierpią, którym chcę pomóc.
Pokazuję im drugie życie,
Które maluję pędzlem marzeń.
Lecę dalej i dalej...
Sama już nie wiem gdzie jestem.
Chwila zwątpienia ispadam,
Znów ta Ziemia!

Trzeba wierzyć w to co snem było.
Trzeba pielęgnować w sobie świat dziecka.
Nie możemy pozbyć się marzeń,
Bo są po to, aby się spełniły!

Gdy jest Ci źle odpłyń w zapomnienia... i stwórz lepszy świat

autor

Matyldka

Dodano: 2005-12-23 08:47:11

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie