Dzięki tobie...
Dzięki tobie już się wzniosłem ,
Prawie, że sięgałem chmury.
Lecz życiowo nie dorosłem,
Czas pokazał, że to bzdury…
Czas pokazał mi słabości,
Których doznać nie umiałem.
Że brakuje mi miłości,
Jakiej poznać wciąż żądałem.
Dzięki tobie już wyrosłem,
Mogę sięgać po nad chmury.
Doświadczenia sens wyniosłem,
A nie tylko same bzdury…
Czas pokazał mi nadzieję,
Wziąłem jako, czyny swoje.
Więc nadzieja wciąż istnieje,
Mogę też zakończyć boje.
Dzięki tobie już wyrosłem,
Blisko mogę dotknąć chmury.
Z życia prawdę tę wyniosłem,
Nie z życiowo dziwnej bzdury…
Komentarze (3)
dobrze że mamy kogoś dzięki którym widzimy więcej
czujemy bardziej i smakujemy powoli ... pozdrawiam
tak już jest:
szereg tez
zwykły czas
spycha z tras.
Najważniejsze, by zrozumieć
Dobre. :) pozdrawiam