dziękuję**
pies zamerdał przy furtce
nie szczeka, to rzadkie
wyglądam
sąsiadka spod jedenastki
dzień dobry Aniu,
och...cała mama....
przepraszam dziecko ale już ledwo chodzę
a ty pewnie będziesz jak zwykle
postaw proszę rodzicom świeczkę ode mnie
już tyle lat, gdy tu z nami byli
odniosłam jak relikwię
dziękuję ludzie
dziękuję Rodzice
że się nie wstydzę
Komentarze (37)
Ładna opowieść, z której wiele wynika.
Pięknie, Pani Soniu. Kłaniam się nisko.
dopóty żyje człowiek, dopóki go pamiętamy
Ciekawe, cieplutko rodzinnie.
Pozdrawiam
;)
Piękny gest w ten czas pamięci ...pozdrawiam Soniu.
Dla mnie ten czas to czas wdzięczności.
W poincie wielka refleksja... jak żyć. Pozdrawiam
serdecznie.
Dobra córka :)
Pozdrawiam :)
Rodziców się nie wybiera, ale po takim wierszu, można
mieć szacun. :)
Wzruszylas przekazem, pozdrawiam
Ta pamięć i podziękowanie piękne... Pozdrawiam
serdecznie:)
Pięknie, wzruszająco... Zbliża się czas Pamięci...
Pozdrawiam Soniu
Refleksyjny przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Re: milasek : to Oni są we mnie
Re; Regiel, Maryla, anula-2 : pochylam się i nad
Waszymi Nieobecnymi. dziękuję za ślad.
wzruszający świadczy o duszy człowieka
:) pozdrawiam
Witaj Soniu
Okres przed Świętem Zmarłych zawsze skłania do
refleksji i wspomnień o tych co od nas odeszli, choć
tak naprawdę pamiętamy o nich każdego dnia. Proste
słowa Twojego wiersza poruszyły mnie, szczególnie w
jego ciepłej i pięknej puencie.
Moc serdeczności.