Dziękuję Wam, przyjaciele...

Idę poprzez świat,
Dziękuję – że Was mam
Takich przyjaciół, powinno się trzymać w sejfie,
Zamkniętych na klucz
Bo mieć takich znajomych, to prawdziwy cud,
Prawdziwy skarb,
Cenniejszy od wszystkich na świecie jam – pełnych złota...

Gdy stoję tuż obok was,
A po policzku płynie mi łza, to wiem,
Że mogę na Was liczyć – po prostu wiem
Że to co złe - tak poprostu pryśnie,
I pojawi się uśmiech, który u mnie wywołacie...
Jesteście ze mną, aż mi się nie poprawi
Aż nie zaśmieje się
Prawdziwym, szczerym śmiechem...

Choć czasami bywa tak, że kilometry - dzielą nas,
Że nie możemy być razem
Kiedy jestem sama, samotna, zła
Czuję pomimo to, że mam Was tak blisko,
Jak byście stali tuż za mną, tuż obok mnie
I chociaż nie usłyszę Waszych słów
To duchowo, wspieracie mnie
I uwierzcie, że jest mi o wiele lepiej...

A teraz, z głębi moje serca
Chcę Wam powiedzieć –
Mam u Was dług bez końca,
I to, żebyście wiedzieli, że Kocham Was,
Jak wszystkie inne cuda na świecie,
I wiedzcie, że ja, chociaż idealna nie jestem
Nie zostawię Was,
Tak jak Wy tego nie zrobiliście...

Niektórych z Was dopiero niedawno poznałam, albo nie Was, ale Wasze wnętrza, ale ten wiersz jest również dla Was, Wam także jestem wdzięczna... =*

autor

Madziaw

Napisany: 2006-01-03 Dodano: 2006-01-03 00:02:46

Ten wiersz przeczytano 3293 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie