Dzieło sztuki, część druga

...

A barwa włosów? Znał przecież wszystkie w świecie kolory,
Długo nie mógł zdecydować wtem zainspirowały go roku pory.
W tej tuż przed zimą gdzie tysiące czerwieni,
Sprawił Bóg, że ona w ognistowłosą się zmieni.

Gdy zima swym śniegiem czarną ziemię przykrywa,
On zdecydował, że ciemnowłosą będzie się nazywać.
Latem i wiosną gdy zieleni nie widać końca
Ona będzie złotowłosą, od złocistych promieni słońca.

W kolorze pewnym chciał podkreślić niebieskości pochodzenie,
Tak błękit mórz i oceanów przelał w oczu spojrzenie.
Na koniec swej pracy gdy gotowa już była w całości,
Tchnął w nią życia płomień by dopełnić stworzenia jej doskonałości.

Na Ziemi był piękny ogród, w którym to mieszkała,
Miał on wiele drzew i roślin, co dzień o nań dbała.
Potrafiła cudnie śpiewać, delikatniej niż skowronki,
Często śpiewała się przechadzając wśród zielonej trawy łąki.

Pewnego dnia spacerem poszła, piękno natury podziwiała,
Przed się ciągle idąc, na długość swej przechadzki nie zważała.
Szła tak wciąż przed siebie, droga wiodła skrajem lasu,
Na tej drodze stał wielki niedźwiedź, wypatrzyła go zawczasu.

I jak go zobaczyła, czym prędzej uciekła,
Gdy bezpiecznie się schowała, tak do siebie rzekła:
A gdyby wnet tak nagle począł mnie on gonić,
Bym mu nie umknęła, nie potrafiłabym się bronić...

Bóg z wysoka to posłyszał, myśl ta poczęła go wadzić,
Kobieta bezbronna była, postanowił więc temu zaradzić.
Wziął w ręce materiał, ten co razu poprzedniego,
I tak zaczął rzeźbić - to samo lecz co innego.

Musiał odjąć coś niestety, innego kształtu dać całości,
Wykuł tęższą sylwetkę, dodając mięśni objętości.
U dołu szybkość nóg, u góry kanciaste kształty twarzy,
U boków siłą ręce, a odwagą pierś obdarzył.

Było to dzieło uboższe lecz na miarę Poliklety,
I tak Bóg oto stworzył mężczyznę dla kobiety.

autor

Lone_Wolf

Napisany: 2008-10-29 Dodano: 2008-10-29 20:36:05

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie