Dzieło Żywota
stracony czas
szlocha nade mną
każdego dnia
jak kobieta w żałobie
rozpadając się
na ziarnka piasku
które zbieram starannie
chowając na później
autor
dark apostle
Dodano: 2019-01-19 12:39:54
Ten wiersz przeczytano 446 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
To jest świetny.
smutnie, krótko ale jakże wymownie...pozdrawiam
wymownie z nutką refleksji i prawdziwie,tak właśnie
często się wydarza,chociaż zawsze jest jakaś na to
dobra alternatywa:)pozdrawiam
Daje do myślenia.
Być może podobne emocje przeżywał Marcel Proust zanim
napisał
"W poszukiwaniu straconego czasu".
Miłego dnia:)
Życiowy refleksyjny przekaz.
Stracony czas, jakże go wiele.
Szkoda, że nie można go odzyskać:)
Pozdrawiam.
Marek