Dzień
ze smrodem spalin wstaję potencjał ukrywam
w świadomości jak obojętny gaz w oknach
izolując przytulny kąt od zewnętrznego
świata
bez optymizmu w głowie rozmawiam ze sobą
w lustrze nie widząc odbicia po tylu latach
dostrzegam w kranie zastygłą kroplę
skupiając uwagę odczuwam na skórze chłód
jak z powracającym epizodem emanuje w
myślach
i zdobywam pionowe ściany gór dźwigając
ekwipunek
instynktownie powstrzymuje się od
brawury
drzewa nad przepaścią w lodowatej miłości
prosząc Boga o zieloną kartę w raju
zdobywając szczyt i przyrodę w pierwotnej
postaci
powstrzymując szaleństwo od uścisku
zakorzenionej paranoi
aby znieść złośliwość martwych (rzeczy)
ponad czasem
autor
wiatr z północy
Dodano: 2017-09-21 07:57:48
Ten wiersz przeczytano 796 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dzień
izolując przytulny kąt od zewnętrznego świata
wstaję ze smrodem spalin ukrywając podświadomie
potencjał jak obojętny gaz w oknach
pesymistycznie rozmawiając ze sobą
nie widząc w lustrze odbicia po tylu latach
dostrzegam w kranie zastygłą kroplę
wracając do epizodów nabierają nowego kształtu
odczuwam jak potenguję chłód pod skórą
zdobyte pionowe ściany gór i cholernie ciężki
ekwipunek
instynktownie powstrzymują się od brawury
drzewa nad przepaścią w lodowatej miłości
prosząc Boga o zieloną kartę w raju
zdobyty szczyt i przyroda w pierwotnej postaci
neutralizują szaleństwo w wszechobecnej paranoi
abym dostrzegł złośliwość martwych (rzeczy) ponad
czasem
dziękuje za komentarze )))))
Za zieloną kartę w Raju masz Nobla, a ja
myślałem że tam rośnie tylko jedna jabłonka.
Interesujące, :)
Suplement
Sprawdż, proszę, czy nie powinno być /ze smrodem/.
:)
/instynktownie powstrzymuje się od brawury
drzewa nad przepaścią w lodowatej miłości
prosząc Boga o zieloną kartę w raju/
Najbardziej.
Pozdrawiam ciepło:-)
ładnie
coś w tym wierszu jest
ładnie
coś w tym wierszu jest