dzień
mgła pachnie jak dłoń babci
głaskała chleb po policzku
do skarbca chowała dzień
płomyki zniczy igrają w jej oczach
pamiętam spojrzenie gdy zamykam moje
niebo łagodne z którego spadałem
unosząc krzyż
wróciłem klęknąć przed nią
ucałować kamień ciepły jak przytulenie
zgubionego chłopca
autor
Pasjans
Dodano: 2019-11-01 10:02:39
Ten wiersz przeczytano 1609 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Tak, ten wiersz jest piękny. Z tym, ze ja rzadko piszę
słowo "piękny" pod wierszami:)
Dziękuję Autorkom i Autorom za odwiedziny, kłaniam się
Wam :-)
Życzę Tobie Karolu udanego startu w nowy tydzień. :)
Przepiękny wiersz :)
Przepięknie...
metaforycznie pięknie...
Jak cudownie ją mieć. Piękny wiersz.Pozdrawiam.
Ladnie.
Pozdrawiam:)
dłonie babci, mają jakąś magiczną moc.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny wiersz.
Piękne serce mężczyzny.
Magiczny i ciepły jest dzień w Twoim wierszu :)
Pozdrawiam serdecznie, dobranoc :)
Bardzo piękny wiersz, pełen ciepła dla ukochanej
Babci, mnie niestety nie było dane Babć poznać:(
Pozdrawiam serdecznie :)
W takim dniu wspomnienia są szczególnie ciepłe,
jeszcze jutro i pojutrze mamy czas. Tyle życia po
śmierci, ile pamięci w nas.
babcia... przywołałeś wspomnienia z łezką w oczach
pozdrawiam