Dzień Matki

Żono moja matko naszych dzieci,
dzisiaj róże ścielę do twoich stóp,
że najbardziej kochasz ich na świecie
i mnie też będziesz kochać aż po grób.

Miałem matkę, której nie pamiętam,
bo umarła gdy dzieciątkiem byłem.
Nie pamiętam jej twarzyczki świętej.
O swej matce całe życie śniłem.

Nasze dzieci uczę kochać mamę,
skarb największy drogą żonę moją,
by nie były jak ja w życiu same.
A ja w żonie widzę matkę swoją.

I na pewno kiedyś się dowiecie,
jakże słodka jest miłość matczyna,
gdy zabraknie matki ci na świecie,
to w tęsknocie swoje serce trzymasz.

Kochaj i nie żałuj swego serca,
naucz dziecko kochać gdy nie umie,
niech pamięta dziś o swojej matce,
tylko ona swe dziecko zrozumie.

Nasza pamięć czasem jest zbyt krótka.
Wspomnij matkę i dzieciństwo swoje,
dla mamusi jesteś wciąż malutki
kocha ciebie i serduszko twoje.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2015-05-26 Dodano: 2015-05-26 16:12:56

Ten wiersz przeczytano 1923 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie