Dzień świątecznej miłości

Świąteczna nam chwila szybciutko nadchodzi,
Myślałem jak gustom własnym móc dogodzić.

Czym to podniebienie zagłaskać dokładnie,
kiedy siąść z rodziną do stołu przypadnie.

Karp jest oklepany wszyscy rybkę głupią,
smaczną lecz naiwną i zwyczajnie głupią.

Myślałem aż umysł zmienił się w potwora,
zamarzyłem sobie na święta kaczora.

Nie inaczej tylko właśnie owe ptaszę,
nim głodu pragnienie dokładnie ugaszę.

Zaspokoję żądze drzemiące w wnętrznościach,
pomny o gastrycznych żołądka skłonnościach,

Ale co mi po nich, ból zniosę z godnością,
ważne aby święta spędzić z przyjemnością.

Dlatego kaczora sprawię w smacznym cieście,
wiedząc iż świąteczna pora przyszła wreszcie.

Już miałem pod ręką tasak naostrzony,
kaczor legł na pieńku z piórek ogolony.

Pogodził się z losem bo mdlał raz po razie,
ja już zamach brałem, jak w strasznym obrazie.

Lecz w ostatniej chwili wstrzymałem dłoń z ciosem,
czemuż dla swej chuci mam drażnić się z losem.

Cóż winien mi kaczor czy inne stworzenie,
niechaj wszystko co złe pójdzie w zapomnienie.

Puściłem kaczora, padłem na kolana,
wznosząc ręce w górę, w modlitwie do Pana.

Chwała o największy że rozum mi dałeś,
i w dzień ten świąteczny miłość okazałeś.

Niechaj się udzieli wszystkim ludziom świata,
dobroci świątecznej najszczersza zapłata.

autor

Grand

Napisany: 2009-12-10 Dodano: 2009-12-26 13:38:35

Ten wiersz przeczytano 2001 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Święta Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie