dziennik demona

Nie pamiętam kim byłam w tamtym życiu, ale wiem, że demonem nie byłam od początku mojego istnienia. Nie pamiętam dlaczego jestem demonem. Kto mi to zrobił? Ja nic nie pamiętam. Czuje, że moje serce należy tylko do jednego człowieka. Francisa. Szkoda, że demony nie mogą jeść tego co jedzą śmiertelnicy, bo nie pamiętam jaki smak ma pizza z Anchois. Brzmi pysznie. Wielu rzeczy nie mogę robić, jeść, grać w piłkę nożną, oddychać, dotykać rzeczy, spać, przytulać i mieć przyjaciół. Ja nie wiem czy jestem dobrym demonem czy może jednak złym. Może niedługo przejdę przemianę. Francis jest piękny, oglądam go przez ponad trzy lata, ale tylko gdy było słońce, bo wtedy mnie nie widać. Czasami widzę wampiry. Dracula raz przechodził w nocy zagadał do mnie czym jestem, a ja, że jestem demonem i zmienił się w nietoperza i ze strachem odfrunął. Płakałam moimi łzami. W tym przypadku moje łzy to spadające gwiazdy na niebie. Chcę spotkać demona, jeśli w ogóle jakiś jest.
Może jakiś demon pomoże mi dowiedzieć się kim byłam, jak wyglądałam i czy ja i Francis się znaliśmy?

autor

kanai

Napisany: 2015-07-13 Dodano: 2015-07-13 10:12:35

Ten wiersz przeczytano 1350 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Parodia Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie