dziesiąte piętro

Daje do myślenia.

bardzo smutny obraz

Znaczy ujrzała dno i nie potrafiła już dalej żyć.

Sa matki co wytrzymuja najwieksze przeciwnosci, co nie
znaczy, ze zapewniaja dzieciom godziwe zycie.
I te, i tamte kochaja swoje dzieci.
Trudno az komentowac ten obraz.
Zycze lepszego piatku, Tomku.
Pozdrowienia :)

Kropla


Zycie jakby pokazuje inaczej...

:( poruszyłeś wierszem pełnym rozpaczy :( Pozdrawiam
serdecznie Tomaszu :)

Tego się nie robi dzieciom...Pozdrawiam:)

Jeszcze raz wszystkim dziekuje za wizyte i komentarze,
klaniam sie:)

ewaes

Jutro tez mam.zamiar pojechac sobie po lzach, a czy
tak bedzie to czas pokaze bo z mna nigdy nie wiadomo,
bo juz gdzie po glowie pelzaja u mnie zmije, tak wiec
sama widzisz...

Najka

To nie smutek, szukam wierszy ktore tak mocno
szarpna mnie w klatce piersiowej ze nie bede mogl
oddychac, skoro takich nie znajduje sam sobie takie
pisze, wczoraj plakalem...

Wiesz, że mnie bardzo rozczulaja męskie łzy...
Przytulam :*)

Z każdej ciężkiej życiowej sytuacji jest zawsze jakieś
wyjście...niektóre matki wychowują po troje i nie
załamują się...skąd ten smutek autorze...Pozdrawiam
serdecznie.

Wiersz pełen rozpaczy. Czasami tak bywa. Pozdrawiam.

ewaes


Takie wiersze wywoluja we mnie ogromnie uczucia, ze
az mnie w klatce piersiowej sciska a lzy juz same
znaduja droge wyjscia, tak tez bylo z moim
wczesniejszym wierszem...

Mama już jest w niebie, a syn? Może nie trafi w domu
dziecka na księdza pedofila...
Pozdrawiam Tomaszu. :)