Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Dziewczyna z onkologii

widze ja
kazdego dnia

mloda dziweczyna
z mila aparycja
chora na raka
i pol roku zycia

z jej oczu bije swiatlo
a usmiech jest
jak para ramion
wyciagnietych do zycia

cierpi bol
aplikowana morfina
kazdego dnia traci wiecej sil
wolno umiera

czesto spoglada w okno szpitalne
gleboko jest za nim
w oczach iskierki nadziei
i dwie duze lzy ktore ukrywa

marzy
by biala zima zobaczyc konwalie
o powrocie do domu
do ogrodu
tam one kwitly

zeby doczekala

Hudson 30 styczen 2009

autor

Bosonoga1

Dodano: 2009-02-02 01:53:16
Ten wiersz przeczytano 2457 razy
Oddanych głosów: 69
Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (42)

poniwiec poniwiec

Optymizm jest zawsze przepustką do życia. Nawet jeśli
bywa jak czek bez pokrycia. Warto wyznawać tę maksymę,
bo póki człowiek żyje , to jest nadzieja.

Ahcort Ahcort

Trudno się z tym pogodzić. Boże daj jej te konwalie.

Age Age

Poruszający wiersz.W tej dziewcynie widze pogodzenie
smutne z losem i taka małą prosbę wobec losu zeby
tylko zobaczyc konwalie zeby doczekac.Przejmujace.

TAMISS TAMISS

piękny wiersz pokazuje nam drugą, smutną stronę
życia....ludzi tak beznadziejnie cierpiących, którzy
chcieliby dostać drugą szansę i jeszcze przez chwilę
cieszyć się darowaną chwilą....

TOMIPLES TOMIPLES

tak chwyta za serce piąkne słowa i piękną prośbę do
boga niosą:)))poz.

kayon kayon

Dla Julci!

Była taka piękna mała
Gdy odeszła z tego świata
Cztery latka dopiero miała
Zapamiętam Ją na długie lata

Gdy choroba nas atakuje
To w duszy swej czujemy
Że nam wszystko się zmarnuje
I ze długo nie pożyjemy

Co dziecina malała może
Gdy choroba ją dopada
Nie wie nic o tym potworze
Co jej wszystko w środku zjada

Gdy ją matka odrzuciła
Dobrzy ją adoptowali
Chyba jej była nie miła
I nagrodę za to dostali

Chcieli dać jej cały świat
Tylko dla niej chcieli żyć
Była z nimi kilka lat
Serce Jej przestało bić


plus

kotu kotu

ja to przezylam.
przepiekny wiersz. zostawiam plusa.

*Gabi* *Gabi*

Niech usta będą ustami a ramiona ramionami. Kupuję
tylko ostatnią zwrotkę, która dla mnie stanowi caly
wiersz. Reszta jak dla mnie zbędna. Pzdm

szybasia szybasia

Trudno przejść obojętnie wobec widoku młodej
dziewczyny umierającej na raka. Dlaczego tak młodo,
dlaczego w bólu młode życie musi odchodzić? Te wyroki
boskie są niezbadane.

Cameleo Cameleo

To bardzo przykre i niesprawiedliwe że życie potrafi
być takie okrutne i zabiera im wszystko przez chorobę.
Mnie serce boli jak czytam, czy dowiaduje się że ktoś
ma choruje na raka-bo dla każdego za wcześnie jest by
umierać, przecież pragniemy jak najdłużej cieszyć się
i żyć. Bardzo smutny i wzruszający wiersz

Andrzej Trzebicki Andrzej Trzebicki

Podoba mi się ten utwór w swej wymowie.
Oddaje psychologię choroby i ból (także psychiczny)
umierania. Ciężki temat, trauma, ale to część naszego
istnienia.
Sam zamieniłbym jedno ŻYCIA na jakiś inny synonim.
POWODZENIA !

MAGNOLIA MAGNOLIA

Wiersz bardzo smutny ,jak trudno pogodzić się z
wyrokiem tu człowiek jest bez mocy ,ale cuda się
zdarzają ja wnie wierze i tej biednej też tego życzę
.

janias janias

wstrząsający wiersz... i chyba nic więcej mądrego nie
wymyślę, na bezradność nie ma lekarstwa tak jak na
raka...

skorusa skorusa

piękny wiersz jak wołanie o pomoc ale pomóc może
tylko Bóg...bolesne jest to że my jesteśmy bezsilni...

justyn55 justyn55

wiersz życiem i bólem pisany...jesteśmy często bez
silni ...bo nie wiemy co zrobić mamy...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »