dziewczynie, która nie wie...
"dziewczynie, która nie wie gdzie mieszka
światło"
z mroku podniesiesz się i staniesz
cała w blasku - rozrzucisz go wzrokiem
i obejmiesz aż po najmniejszą smużkę
podniesiesz się z mroku a światło
spęcznieje w oczach. otwórz - niech płynie
omijając cienie, załamania na policzkach
brodzie - na wskroś rozerwie grafit
rzuć mu rękawicę
pełną ognia
patrz - świt się wybudza
Dla E.K.
Komentarze (34)
Mily, dziękuję :) Wiesz, ktoś powinien :)
Włodku, czasem nawet przecierają oczy... :) Dziękuję
Ci :)
Piękny! Potrafisz podnieść na duchu!
Pozdrawiam :)
Tyle ciepłymi nadziei drzemie w Tobie i wierszach
Twych ... pieknie z rozmarzeniem +++
Piękne.
Olu, Aniu, Alinko - bardzo Wam dziękuję za komentarze
:)
Muszą minąć noce i dnie, trudniejsze od nieznośnych,
dopiero wtedy...
Piękny, jestem pod wrażeniem
Super tekst
Pozdrawiam
Dziękuję wszystkim za poczytanie.
Miłego wieczoru :)
Piękny wiersz, nietuzinkowy
no i pełen optymizmu, z wiarą w peelkę.
Pozdrawiam serdecznie i z podziwem:)
Świętnie, Elu. Podziwiam talent.
I mam nadzieję, że dziewczyna posłucha.
Serdeczności:)
suuuper wiersz - zainspirował mnie na dzisiaj :)
''rzuć mu rękawicę pełną ognia''
Życie uczy podejmowania wyzwań i nowej siły do
stawiania czoła przeciwnościom. Bardzo ładny wiersz :)
Serdecznie pozdrawiam.
Są na świecie dobre duchy,
które potrafią dodać otuchy ;)
Ładnie :)
Miłego!