dziewięćdziesiąt dwie zimy
babci
wiesz co się stało
na stare lata
nie mam łez
chciałabym płakać
ale bez
nie ma jak
taki świat
autor
DoroteK
Dodano: 2015-01-22 06:29:48
Ten wiersz przeczytano 2276 razy
Oddanych głosów: 69
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (72)
Krótko i wymownie. Miłego dnia Dorotko :)
Ci, których kochamy nigdy nie odchodzą - zostają w
naszych sercach :)
Gdy przeżyje tyle dusza,
trudno by coś mogło wzruszać!
Pozdrawiam!
Swietne mini, tyle zim przeżytych i tyle przeżyć, moja
prababcia zmarła przed 100 urodzinami i do końca była
uśmiechnięta mimo, że nie było latwo:-)
Ładna,smutna miniaturka, pozdrawiam :)
A ja beczę nieraz żwawo i nie czuję się kulawo:)
Pozdrawiam Ciebie Dorotko:)
prosto, ale można podumać nad światem, jak babcia...
bez łez trudniej;)
moja babcia zmarła w wieku 91 lat, ale miała łzy i
śmiech na zawołanie... dostałam w spadku:)
Smutna miniatura. Tak to jest, gdy życie ciężkie,
czasem braknie łez.
Miłego dnia.
Bardzo piękna piękna miniaturka. W wierszu jest
radość, bo aż tyle zim, ale smutek, bo płakać już nie
ma czym. Tytuł przepiękny. Pozdrawiam Dorotko
Fajny tytuł. Podoba mi się połączenie zim z latami.
Miło było zajrzeć:).
Pozdrawiam, Dorotko:)
taka fajna mini dla babci pozdrawiam serdecznie:))
W Wieku dziewięćdziesięciu lat na pewno niejedno się
widziało i wiele przeżyło. Jak też zapewne z wieloma
rzeczami się po prostu pogodziło.Wszystkiego dobrego
dla babci. Pozdrawiam:)