DZIKI WIATR

"Między ciszą i ciszą"

Od roku tym samym jeździmy tramwajem,
z numerem ? z numerem? ..trzy,
gdy wsiadam z przystanku Alaska,
dyskretnym mnie darzysz spojrzeniem,
choć udajesz, że absolutnie mnie nie znasz,
ja i tak wyczytam – no co tam, miła, u ciebie,
czasem w geście nieśmiałym uchylisz kapelusza,
ja i tak czytam – otul się szalem, miła, przecież jest zima,

od pewnego czasu coś dziwnego się z Tobą dzieje,
wyszczuplałeś, zbladłeś, cienie nosisz na twarzy, oczy topisz bezmyślnie w okiennych widokach,
nie patrz tam, proszę…- już policzyłam przechodzących na pasach,

dziś przeszedłeś tak blisko, że usłyszałam;
- Pani zmieniła perfumy,
ciepły oddech zawirował kosmykiem włosów,
pospiesznie postawiłam kołnierz, przed ubytkiem tej chwili,
zdarzyłam odszepnąć – tak, to dla Ciebie zapach dzikiego wiatru,

koło marketu wysiądziesz pierwszy,
będę bezmyślnie śledzić znikającą sylwetkę,
pojadę do pętli; na ostatni przystanek,
jeszcze na chwile usiądę na twoim miejscu,
zasłonie się twoim zapachem i będę rozmyślać;

nie mam już lat trzydziestu,
ostrożnie ważę uczucia,
tak często staje w półmroku,
zaglądam za siebie,
nadsłuchuję odgłosów…
idziesz za mną?
jedziesz do pętli?
a może to podmuch dzikiego wiatru ?

autor

HANA

Dodano: 2006-11-07 19:17:38

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie