Dziki zachód pozdrawia z tęczą

"Dziki zachód pozdrawia z tęczą".
26.07.2015r. niedziela 13:40:00

Dziki zachód pozdrawia z tęczą na niebie,
Dziki zachód pozdrawia z tęczą uśmiechu,
By budowane melodie duszy
Sprawiły, że kiedyś ktoś je usłyszy.
Ja teraz uczesniczę,
Mimo, że spisuję nieco wcześniej,
Bo fantazja toczy swą grę,
Dlatego w świat dawno poznany brnę.

Dziki zachód pozdrawia z tęczą,
By móc usunąć z intymnego świata wszelkie zło,
A tymczasem każdy z nas, jako jednostka
Musi być tak bardzo cierpliwy.
Dlatego pozwólcie,
Że nieco pokontempluję
I nieco popielęgnuję owoc jedności tegoż świata.

Dziki zachód pozdrawia
A wraz z nm także i ja,
Bom poczuł jak sieć zagarnia mnie
I nie wiem, co wydarzy się ze mną,
Nie wiem, co już teraz ze mną się dzieje,
Bo szukam Ciebie aniele,
Co sprawi, że poczuję się jak w Niebie.

Dziki zachód...,
Bo tam rodzą się głębokie przeżycia i doznania,
A chwile szczęścia i kochania
Są nano nitką,
Dlatego też wyraźnie czuć,
Że aczynają się dziać cuda.

Dziki...
Wita, ale i odchodzi,
Bo sa czuje odrobinkę strachu,
Strachu, który to jest jawnym błogsławienstwem Gabriela.
Nie odpuszczajmy zjednoczenia,
By dziki obowiązkowo zatrzymał nas swą łagodnością i pięknem.

Dziki zachód...
On to nas karmi
I od pokoleń buduje rezerwaty przyrody ludzkiej,
By biega i moc nie była tylko ludzka.
To miejsce chyba łączy,
To miejsce, kóremu nie mam potrzeby oddawania chołdu,
Gdyż hołd należy sie Bogu,
A to miejsce i tak nie spadnie do krainy zapomnienia.

Dziki zachód pozdrawia,
A wraz z nim także i ja,
Który w swych zmysłach czuje te cuda,
Bo to zwiastun, a nie nuda.
Jesteśmy wszyscy tacy sami,
Przez to, że jesteśmy tak bardzo podobni.

Dziki zachód pozdrawia z tęczą,
By asilek to nie był wysiłek,
A burza zaufania była jak Narnia.
Dlateg pójdźmy po plazy życia
Popijac kto, co woli,
Nawet Malibu,
A kto komu zabroni?
Ja popijam wodę,
Bo jestem abstynentem,
Bo woda jest mocna.

Dziki zahód pozdrawia z tęczą na Niebie,
Dziki zachód pozdrawia z tęczą uśmiechu,
By czuc sie mocno,
A nie kontrowersyjnie,
A chwile prawdziwego ludkiego szczęścia
Niechaj będą dopalaczem
I nowym w starym,
Bo jakiś tam Nikifor
Oprowadza nas po grodach dźwięków barw,
Bo taki jest świat,
Którego to każdy z nas od zarodka jest wart.

autor

AMOR1988

Napisany: 2015-07-26 Dodano: 2015-07-30 10:07:42

Ten wiersz przeczytano 815 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie