Dziś
Dziś
Patrzę na morze
Próbując zgłębić jego bezkres
Utożsamiając się
z każdą jego falą .
Pragnąc utonąć w nim
I stać się !
Welonem ławic
Dennym podróżnikiem
Kierowanym błyskiem światła .
Tonią nie myśli ,
Nie bólu falą ,
Nastrojem nastroi ,
Ogromem nicości ,
Nie pustką
Kroplą morskiej piany.
Solą nie ziemi
Solą przestrzeni .
Uczuciem .
Zderzenia wiatru z jego taflą ...l
Mocą z jego siły .
Odnalezionym sensem
Z połączenia
Z kolebką stworzenia .
Kresem tworzącym początek
Początkiem bytu !
Stanem miejsca
Właściwym zbiorem
Wszystkim ...
Dzisiejszym jutrem !!!
autor
Zamyślona7
Dodano: 2017-08-04 06:09:15
Ten wiersz przeczytano 794 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Tak też jesteś "jutrem dziś"
:)
czytam i zachwycam się :)++
łatwo napisać pięknie dla mnie ale i dla autora
inaczej chyba twórcy jest w nim ból samotności i walki
o przetrwanie może z chorobą dążenie do jedności z
taką niezrozumiałą potęgą jak jedność z bytem z
praoceanem dla mnie to straszna samotność
Dziś i zawsze pięknie.
...wszystkim i dzisiejszym jutrem kieruje nasza
myśl...to sens istnienia w morzu bezkresnych ścieżek
życia...
pozdrawiam, plusik zostawiam...
Dziękuję za odwiedziny, komentarz...choć bez
głosowania
Do Anny .. masz słuszność .. ale sztuką jest ubrać je
w słowa .. stworzyć " morze" pozdrawiam
to całe morze pragnień
Wysilcie wyobraźnię ..przecież kaźdy chce być
przyszłością .. a chociaż ją poznać