dziś
możesz mi położyć głowę na kolanach.
będę
głaskać twoje włosy. spokojnie się
wypłaczesz.
powiesz po raz kolejny: Robert umarł. kiedy
ty
zapewniałaś lekarzy, że nie. czytałaś
przecież
sekret. patrzyli na wariatkę, kręcili
głowami.
gdyby uwierzyli, gdyby on wierzył.
płaczę.
jest nam lekko, aż wstyd. teraz moja
kolej,
na tą samą historię. opowiadam po raz
kolejny:
jak mój, wówczas, czteroletni syn
dowiedział się
o śmierci. jak płakał dwanaście dni,
zanim
zrozumiał, że umierają wszyscy. jak
musiałam
obiecać, że umrę razem z nim. kiedy
tak płaczemy nie zadajemy pytań czym
jest,
a całą filozofię wyrzucamy z zużytymi,
miętowymi, chusteczkami do nosa.
autor
joanbielsko
Dodano: 2009-07-18 08:56:54
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Bardzo trafne spostrzeżenie.Gdy emocje dotyczą nas,
filozofię odstawiamy na bok.Filozofię dorabiamy do
cudzych uczuć.
filozofia cała w zasmarkanej chusteczce, to dobre, he,
he ;)
czekam na więcej takich porównań, wierszy nie
koniecznie, w takiej formie, heh ;)
nie pytamy filozoficznie nie wierzymy i nie chcemy
uwierzyć ze jest jak nas dotknie Wiersz prawda o
najcięższej chwili ważne że obok ktoś jest Pozdrawiam
ciepło Joanna
rewelacyjny wiersz. najlepszy dziś na Beju. pozdrawiam
ciepło :)
prawdziwie ,smutno rewelacyjnie napisany wiersz
joan, dobre, takie "twoje" :) czytałam dwukrotnie i
mam wrażenie, że w jednym miejscu fraza jest
niedokończona, tu: "nie zadajemy pytań czym jest" co?
podpowiesz? ;) PS. a może ja po wakacjach mam
przytępiony umysł? :) w każdym razie wiersz zatrzymał
Rewelacyjnie ujęte. Pozdrawiam.
trudny temat -śmierć -tak boli gdy bliska osoba
odchodzi-trzeba to przeżyć by zrozumieć - wspaniały
tekst -pozdrawiam
Śmierć (Tanatos) to brat bliźniak snu (Morfeus), lub
druga strona życia, jak rewers medalu istnienia, bo
wszystko co się rodzi - umiera, nawet wieczność będzie
miała swój kres, zatem nie mów żegnaj, lecz - do
widzenia!
w obliczu śmierci wszystko jest nieważne; dobra puenta
Wiesz Joasiu, Twoje wersy są jak kromka chleba, tak
bardzo znane, tak bardzo realne, tak bardzo smaczne i
wszystko co bym w nich nie analizowała wychodzi na
"TAK bardzo".
Serdecznie pozdrawiam.
Świetny tekst.
Cokolwiek powiedzieć w obliczu śmierci, to jest
nieważne. Żal trzeba przeżyć, wypłakać ...Bardzo dobry
tekst, poruszający prostotą i prawdą.
tak trudno się pogodzić z kruchością życia
napisane b. ładnie
Temat zawsze trudny do opisania. Spokojny rytm, jakby
już pogodzono się z nieuchronnym.