Dziś jesteś.Jutro już Cię nie...

Tak poprostu byłeś, tak poprostu już cię nie ma.

Był taki ktoś kto dawał mi promyk złoty
Wtedy ukazywałam się w kawałku prostoty
Dziękuję mu za to, że mnie pocieszał
Smutki me na deszczu powieszał

Co mam Wam o nim powiedzieć, żebym nie kłamała
Niech osoba ta wróci, bardzo bym tego chciała
Silna dłoń i mocna wola
Z nim inaczej płynęła dola.

Niebiosa zabrały mi Ciebie na wieki
Patrzę teraz, choć zamknięte masz powieki
Więc z tego miejsca przepraszam za moje złości
I bardzo dziękuję za dużą dawkę miłości.

Nie wyraże swych uczuć, nie w tym wierszu. Kilimat nadmiar obojętny.

autor

Kika

Napisany: 2006-07-03 Dodano: 2006-07-03 14:20:08

Ten wiersz przeczytano 796 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie