Dziś nie wymyślę i nie napiszę

Dziś nie wymyśle i nie stworzę żadnego wiersza
marne we mnie siły, krzty wieszcza
Weszły we mnie bezsiły i najprostsze miernoty
inni by to nazwali wszedł w krainę ciemnoty

Wyleciała ze mnie twórczość jak dym z komina
szperam w sobie a tam z poezji nic niema
To jakaś siatka z którą łapie się motyle
nakryła mnie zmęczeniem, bezgłowiem i tyle

Narzekam na siebie a wiem że drzemią marzenia
może dziś ich nie wyzwolę, są trzymane w ryzach
ale jak rusza, te mustangi po stepie po prerii
nie wytrzymam , trzymajcie mnie wszyscy anieli

Gdy jest się istotą pełna ducha i niepokoju
Tacy wciąż w ruchu mimo zmęczenia i znoju
odpoczną, wyjmą z kosza pognieciony papier-wygładzą
oddadzą się tym co potrafią, marzeniom więc marzą

Autor: slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2015-05-09 Dodano: 2015-05-09 09:33:21

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie