Dziś odchodzi od nas jesień

Rozpędzone promienie jesieni,
dotykają mnie , bym o nich pamiętał
za chwil parę staną się zimowymi
innymi białymi , białymi...

Promienie mnie oplotły , mówiły wiele, wiele słów,
martwimy się ze odchodzimy, ale wrócimy do Ciebie znów
Dotykam ręka włosów na swej siwej głowie
ogrzanej słońcem jesieni, która już z zima po słowie.

Panią zimę już wita, dłoń jej podaje, rok w rok to rozstaje
Jesień nocą dziś odchodzi , w jej oczach smutek żal
Pani ,zima bielą napuszona , na tron biały siada
od ludzi, od dzieci kwiaty dostaje

Będzie siedziała na tronie białym , śniegiem w koło prósząc
nie za długo, wołając inną panią, zielenią kusząc, kusząc
Dopóty jest ta piękna biała pani, ubrana w tiule nie znoszącą czerni
będzie wszędzie chłodno, mroźno, tylko sprawi radość bawiąc dzieci

Ta radość i nam się udzieli, w bieli będą święta i śpiew anieli
Pani Zima wszystko pozakrywa biała czapą, to sama co rok wcześniej czyniła
przyjdzie inna pani , ta w sukience zielonej, ciepłem słońcem, czapę zmienia

Rozpędzone zimne promienie, bo zimowe od dziś jest na niebie słonce
dotknie mnie jakby niechcące, niby ogrzeje , ale nie wiele
Założę barwną czapkę, naciągnę ja mocno na uszy
będę czekał zieleni - gdy kra na rzece ruszy

Potem będzie wiosna, lato pewnie też ze swym ciepłem przyjdzie
Obiecała mi jesieni ,że wróci, bym się nie martwił, że będzie
Dziś mówię do promieni jesieni, do widzenia, minie chwilka mała
znów będą złote liście, i owoców kiście

każda pora roku ma swój piękny czas, kocham tą która jest dziś, teraz

autor

slonzok

Napisany: 2010-10-25 Dodano: 2010-10-25 05:29:17

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie