dziś sie nie boję!
28.10.2007
Tęskniąc dziś tak myślałam
by czułość ma roztopiła
wszelkie twe uprzedzenia.
Ufność w tobie zrodziła.
Marzę byś mnie przytulił
w pokoju własnego serca.
Bez lęku, że to minuta.
Wieczność- chwyciła za ręce!
marzę, wiedząc i doświadczając tych samych trudności. Goła ludzka prawda...ech...
autor
piguła
Dodano: 2007-10-28 00:11:22
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Nie ma czego sie bac
Coś mi się wydaje,że Twoja czułość roztopi
uprzedzenia...;)I masz rację...nie bój się!
piękny wiersz..dający wiele do myślenia...pozdraiam i
dziekuję za komentarz:).
takie ludzkie pragnienie dotyku, ciepła...Człowiek nie
jest samotną wyspą..., potrzebuje objęcia myślą,
obecności, PRZYTULENIA..., aby nie zatonąć w pustce
martwej przestrzeni...
Najbardziej spodobaly mi sie te strofy :Marzę byś mnie
przytulił
w pokoju własnego serca.
W niewielu wersach zawarta sama esencja mysli.Podoba
mi sie.
tak pragne znaleść schron
niezastapiony, bezpieczny tylko mój
schron z Twoich ramion a przed nim zwodzony most
ze słów jestem Twój
Stawiasz czola wlasnej namietnosci.Brawo!Moze dzieki
temu On tez wyzwoli swoje uczucia.Wiersz podoba mi
sie.