Dziwny kontrast kolorów ziemi i...

Samotne dziecko na czerwonej pustyni
z czerwonym misiem pod pachą
czerwonymi od płaczu oczyma
wpatruje sie w czerwona gwiazdę na czołgu
którego gąsienice zmiażdżyły właśnie
całą zawartość jego czerwonego serca.

Równie samotny Ojciec Niebieski
siedzi w swym niebieskim królestwie
na niebieskim tronie
gładzi sie po niebieskiej brodzie
i ma to wszystko
w swoim niebieskim gdzieś.

A moje fioletowe od siniaków sumienie
pyta się, jak tu jeszcze wierzyć
że owo boskie „gdzieś”
ma cos wspólnego z sercem.

autor

Spartak

Dodano: 2006-11-02 00:01:43

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie