dziwny stan ducha

Leżę na słomie
łamliwej i kruchej jak cukier
słodkiej jak miód w ustach
rozkoszny dzień
rozkoszna noc

i przecież jestem wolna
niczym ptak na błękicie
wolna i niewolna
zależy jak kto na to patrzy

czasem tylko boli mnie ten czas
i że tak nagle coś we mnie pękło
nie rozumiem tego
może dni pokażą
co to ma na celu
czy sens w tym jest
czy w przeszłość wpisać
to powinnam

autor

liza michell

Napisany: 2006-11-28 Dodano: 2006-11-28 17:07:24

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie