Dźwięk nie przetnie

Dziękuję za uznanie. :)

Dziekuję bardzo za niezwykle ciekawe wypowiedzi pod
wierszem. Pierwszy wers uległ zmianie, wg sugestii
kolegi z PP.

Abandonie, Twoje sugestie odczytałam z uwagą, ale nie
odpowiadają mi w żadnym wypadku. Jedynie zgodze się,
ze tytuł nie jest dobry, wkrotce go zmienię. Przetnie
- znacznie ciekawszym jest słowem, więcej dającym
wyobraźni, niż słowo "przerwie". W moim odczuwaniu
oczywiście:) Dziekuję bardzo.

Straszna ta śmiertelna cisza, jak u Słonimskiego: "I
cisza, cisza, która się wzmaga." Jak zwykle, mądry,
refleksyjny wiersz Cii-szo.
Pozdrawiam serdecznie :)

Rozbudzająca wyobraźnię refleksja.
Skłaniasz do przemysleń nad wartościami i potrzebami
życia.
Pozdrawiam.
Marek

Podoba mi się - przecinanie dźwiękiem.
Jestem pewnie amatorem, bo ciągle drażnią mnie próby
podpowiadania autorowi, co miał na myśli. Niezmiennie
lubię, gdy ktoś mnie zaskakuje - z tą rybą bardzo.

To interesujący dla mnie wiersz... - katastrofizm
jakiś , gdzie cisza - to monstrum jakieś - namacalne,
filmowe, plastyczne. wiersz - dreszczowiec poetycki,
kończący się niestety tragicznie - umierającą rybą,
ktora może być umierającym życiem, swiatem, bo nie
sadzę, aby - jedynie cywilizacją.
Kilka rzeczy - podobnie jak inne osoby -
poprzestawiałbym odrobinę, ale - jak sądzę - wszystko
jest przemyślane. - Dla mnie -jest to interesująca
proba wiersza grozy - samej w sobie - wywołanej przez
monstrum ciszy. Tak sobie podywagowalem... - bo jakiś
odczyt być powinien dla wiersza.
Pozdrawiam Halinko serdecnie:)

bardzo mi się podoba ten wiersz

Dźwięk jednak mimo wszystko najczęściej silnie
przenika, pozdrawiam :)

Tylko nie pomyśl sobie, że to rewanż ;)
Nie pasuje mi przecinanie dźwiękiem, może przerywanie?

chwila* też nie za wiele wnosi
powtórzenie tytułu w pierwszej cząstce też nie bardzo

Dźwięk nie przerwie

Zapadnie cisza,
której dźwięk nie przerwie -
jak głębia oceanu,
milczenie przedmiotów.

"Już leży pod łóżkiem"
Przecinek po gałęzie* coś nie pasuje.

Pozdrawiam :)

Straszna taka cisza, kojarzę też z samotnością, gdzie
milknie telefon...
Tak za Anną powiem, ten codzienny spokój lubię a
takiej ciszy mam nadzieję nie zaznać.
W zasadzie ten motyl pasuje tutaj, bo jak nadzieja na
światło i ruch.
Pozdrawiam :)

Halinko,super jak zawsze z uwagą czytam Twoje
strofy,pozdrawiam serdecznie,uściski :)

W ciszy najwyraźniej słychać najmocniejsze dźwięki

pozdrawiam:)

najprawdopodobniej motyl i pancerz będą zamienione na
inne słowa, bo to ograne rekwizyty, ale autorka czasem
lubi motyle:)))

podoba mi się

:)