dzwon

Gdy bije dzwon na wieży tej
na wieży w moim mieście
to ptaki rwą do góry się
w panicznym geście

Gdy bije dzwon w mieście mym
to szary tłum ucieczką się ratuje
jakby uciekał niczym dym
lub z termometru rtęć co truje

Gdy skończy bicie ten straszny dzwon
To ludzie znów i ich blade lica
tłoczą się na mego miasta brukowanych ulicach

Gdy skończy bicie dzwon na wieży
to ptaków stalowych rój
w codzienny znój
na plac znowu uderzy!

autor

Gaur

Dodano: 2008-03-08 00:47:04

Ten wiersz przeczytano 942 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie