Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Dzwonki zagubionych kaplic

Uśmiechy barwią chwilę

Zostać i wiązać supełki

Zmysłowa czułość oddanie siebie
namiętności po bezkres
ufność słowom
zaufania dowód

Nagość ciał w zapomnieniu
do ust podniesiona słodycz
szczerość w mądrości
bezmiar czułości

Od nowa, od nowa
znajdywać i mieć w sobie
miłości słowa
Wyzwolony krzyk uniesienia
bez imienia

Zostać i wiązać supełki tego co było
trwanie
Serca radosne niech biją dzwonkami z
zagubionych kaplic
i rozpływają się w złotym słońcu

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Dodano: 2018-11-09 03:06:53
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Leon.nela Leon.nela

zachować w pamięci to co było i oczekiwać na nowe
doznania

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »