Ech, durni poeci
Nie tylko wielkim poetom...
Poeci?
Zamierzam
pomodlić się za nich.
Niech piszą,
wymięci,
przez życie skopani.
Opluci przez miłość,
we fleszach latarni,
w błękitach absyntu,
żywi choć umarli.
Niech ich diabli!
Serce aż dławi się
w wierszach.
Nie jestem ostatnia
i nie byłam
pierwsza,
która umie wzruszyć się
w magicznych strofach.
Ech, durni poeci!
Jak tu was nie kochać?
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2015-02-14 18:11:34
Ten wiersz przeczytano 5633 razy
Oddanych głosów: 72
Rodzaj Rymowany
Tematyka
Walentynki
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (149)
Eugenia,
AnnaX
dzięki, dziewczyny:))
TT, a kto tu jest poetą? Ot, wierszoklecimy sobie dla
przyjemności:)))
CelinaŚ,
Roxi0,
zefir
pozdrawiam serdecznie:))
karlu,
zielonaD
uściski:)
ARABELLO,
JackuZ,
pozdrawiam serdecznie:))
endrju, z litości to chyba nie miłość, poeto?:)))
karmarg, ty "sherlockhomsie":)))
Zofia255, malutko ich:)))
Nel-ko i ja cię kocham:))))
TurkusAniu, zabrakło słów, żeby..skomentować twój
piękny poetycki komentarz. I to dla mnie?!
Buziaki:))
Zuza40 dzięki!:))
mixi:))) Uściski:)
Czytam z wielką przyjemnością:)))
TadeuszuG, baYtynko
ależ mnie pogłaskaliście:)))
Ewuniu,
masz4
buziaki od
"wcale nie durnej konstelacji":))))