Ech lato!
Ech lato! Nie odchodź jeszcze,
posłuchajmy jak cykają świerszcze.
Chcę zatrzymać cię w dłoniach,
ciepły wiatr poczuć na skroniach.
Pobiec z tobą na górską łąkę,
tak bez celu - prosto do słonka.
Ostatnie razem spędzić chwile,
by móc wspominać ciebie mile.
Kiedy nadejdzie czas rozstania
przytulę cię na pożegnanie.
Otulę się promieniami słońca,
będę tęsknić za tobą bez końca.
A gdy przyjdzie jesienna szaruga
i sroga zima nastanie - długa.
W marzeniach pobiegnę na łąkę,
posłucham śpiewu skowronka.
Położę się na zielonej trawie,
zapomnę o smutnej jawie.
Poczekam tu na ciebie,
poszukam twoich znaków na niebie.
Kiedy do mnie powrócisz
smutki w radość obrócisz.
Znowu pobiegniemy na łąkę,
tak bez celu - prosto do słonka.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2010-08-30 07:57:51
Ten wiersz przeczytano 2036 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Piękne, cudwne spojrzenie i przekaz, tylko ta
tęsknota...
...
przyroda w cyklu trwania
nie przejmuje się zmienną
nieprzyjazną aurą
istnieje ponad to
a my
to co czeka
przyjdzie napewno
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego wieczoru
Isana, fajnie poczytać o lecie, piękne rozmarzenie,
pozdrawiam ciepło.
Lata jest zawsze szkoda. Autorka przywołuje jego obraz
w swym wierszu i co ciekawe-widzi ta piękna porę roku
w swych marzeniach, nawet podczas szarugi jesiennej.
Wiersz napawa mnie optymizmem. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie z nutą smutku, takie to prawdziwe, też nie
chcę by odchodziło... z serca dziękuję za komentarz ,
który się czyta jak wiersz, cieplutko pozdrawiam :)
Cieplej się zrobiło po przeczytaniu zostały
wspomnienia dobre i to marzenia do następnego lata .
Za rok powróci lato,może będzie lepsze.
Bardzo ciepły ,uwielbiam takie wiersze.
Pozdrawiam.
Kiedy do mnie powrócisz
smutki w radość obrócisz.
Znowu pobiegniemy na łąkę,
tak bez celu - prosto do słonka.
Podporządkować sobie lato tak, by pozostałe pory roku
były również ciepłe... To jest pomysł.
A mnie jest szkoda lata..(...) ladny wiersz :)
Poczułam się jak Dyzio czytając Twój wiersz, piękny i
przepełniony ciepłem:)
Ech -lubię takie klimaty :)
o tak to prawda szkoda lata...ale juz za rok będzie na
nas czekało zaraz za rogiem wiosny...pozdrawiam....
Ja też kocham lato..zachwycam się nim w Twoich słowach
Szczęśliwy, komu pośród życia skwaru, bukiet lata nie
zwiędnie u boku.pozdrawiam
Rozmarzony i przyjemny, odpoczynek po wierszach, nad
którymi trzeba ,,posiedzieć". :)