Ech lato!

Ech lato! Nie odchodź jeszcze,
posłuchajmy jak cykają świerszcze.
Chcę zatrzymać cię w dłoniach,
ciepły wiatr poczuć na skroniach.

Pobiec z tobą na górską łąkę,
tak bez celu - prosto do słonka.
Ostatnie razem spędzić chwile,
by móc wspominać ciebie mile.

Kiedy nadejdzie czas rozstania
przytulę cię na pożegnanie.
Otulę się promieniami słońca,
będę tęsknić za tobą bez końca.

A gdy przyjdzie jesienna szaruga
i sroga zima nastanie - długa.
W marzeniach pobiegnę na łąkę,
posłucham śpiewu skowronka.

Położę się na zielonej trawie,
zapomnę o smutnej jawie.
Poczekam tu na ciebie,
poszukam twoich znaków na niebie.

Kiedy do mnie powrócisz
smutki w radość obrócisz.
Znowu pobiegniemy na łąkę,
tak bez celu - prosto do słonka.
/EN/

autor

Isana

Dodano: 2010-08-30 07:57:51

Ten wiersz przeczytano 2041 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie