Echa Leśnej Polany

Część I

Kiedy się w cieniu schowałaś
Usta me smutkiem zamilkły
Swym śpiewem już ich nie całowałaś
A na polanie, pozostał tylko dzień zwykły
Nie było tam już słońca ciepłego
Księżyc znów nocą byle jaki
I pocałunku następnego
Zamilkły też w smutku ptaki

A tak niedawno, tam jedno nasze marzenie
W dwóch ciałach było skryte
A o tym, co wczoraj wspomnieniem
Było milczeniem zaszyte
Chwile, co przed nami tylko sens miały
A dusze nimi w rozkoszach się śmiały

Bo chwile z Tobą zawsze karnawałem
I wszystko jakby lśniło brokatem
Dwa ciała związane w jedną kokardę
I dni choć krótkie, a błyszczały, jak latem
I jak w karnawale, to serca zabawa
Gdzie ramiona gotowe nieść wysoko
Muzyka, taniec dla naszych dusz strawa
Byliśmy tam, gdzie być tylko obłokom

A mchy świadkiem naszych omdleń były
Swym aksamitem zieleni nam sprzyjały
Z zazdrością na Twój uśmiech patrzyły
I naszą miłość swą miękkością podglądały

A o Twoich ustach wierszem tylko prawić
One, jak szalone dale
Jak przed nimi się tylko stawisz
Nie chcesz przestać poznawać ich wcale
Chcesz ich rozkoszy kosztować
I całować, całować, całować

A Ciebie całować to szczęsny dar
To dawać i brać w tej samej chwili
To huk rozbitego szkła
Aż usta sobą się zamieniły
Całować Ciebie to czułość dotąd nieznana
To czułość, co listki drzew onieśmiela
To w barwach lata, róża słońcem kołysana
To Ty, kiedy miłość sobą chcesz wyśpiewać

Pocałunki te, marzenia nasze do dziś plączą
I usta do dziś ich spragnione
Myśli o nich, jak konary drzew się łączą
Już tylko razem, już nie osamotnione

autor

Los

Napisany: 2006-10-08 Dodano: 2006-10-09 00:03:43

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie