ECHEM WIEKóW ZADUMANA

,,Ojczyzno moja, ponad tonią żurawi zwątpień krzyk jesieni. Do starych gniazd dostępu bronią trzcin szable. Aż się los odmieni. I znowu polski rycerz dumnie podejmie złotą rękawicę. Widziałem ją w blaszanej trumnie, gdzie wróg rozbitą miał przyłbicę. I wy wrócicie tu łabędziem w łopocie żagli białych skrzydeł, mój grób z brzozowym krzyżem będzie jak z Grottgerowych malowideł."

...Pośród dębów starych spoczywa gdzieś w brzozowej trumnie,
Obrońca wieków ,miecz do piersi tulący dumnie....
Dom jego -w prastarych kniejach pozostał,
W naszych wiekach hardą pamięć pokoleń dostał...
Dąb leciwy pamięta jak rycerz wojował,
Miłości ,bólu i w końcu gorzkiej śmierci zakosztował...

....Tam skarb Twój gdzie serce Twoje....

autor

Madeline

Napisany: 2006-12-04 Dodano: 2006-12-04 00:18:22

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie