Echo: miłość i grom

Coś mi się wydaję, że ten grom...
Wyczuwam smutek w Twoich słowach.
Pozdrawiam:)***

Krzemanako! - uwagi Twoje przemyślalem wnikliwei - po
częsci stosują się do sugestii, po częsci - do swoich
wyłącznie przemyśleń. Dziekuję z głębi serca... - bo
słusznie zwrociłaś uwagę na istniejące "mankamenty".
Serdecznie pozdrwiam:)

Krzemanako! - uwagi Twoje przemyślalem wnikliwei - po
częsci stosują się do sugestii, po częsci - do swoich
wyłącznie przemyśleń. Dziekuję z głębi serca... - bo
słusznie zwrociłaś uwagę na istniejące "mankamenty".
Serdecznie pozdrwiam:)

A więc Bóg dał znak i serem i błogosławieństwo obficie
wylał.

Broniu! - i dalej - we wcześniejszej odpowiedi -
komentarzu.

Twoja życiowa mądrość - sprawiła, ze przytoczylaś
ludową może mądrość - piękny aforyzm, ktory jest
prawdą o spełnionej (lub - niespełnionej) miłości.
Dziękuję za wizytą i ślę pozdrowienia - niech szybują
do Ciebie - za ocean:)

Krzysiu! - wiem, ze bardzo odkrywam się. Powszechnie
uwaza się to za ekshibicjonizm, ale to są "normalne" -
czyli ludzkie sprawy, jakich dopuszcza sie lub
doświadcza niejeden. Zostawiam ukryte jedynie to, co
uważam, ze "odkryte" byłoby dzisiaj - nie w porę.
Jestem katolikiem - jak prawie każdy z nas i - staram
się... - szanować luzi i Pana Boga. Wychodzi - róźnie.
Sam się nie rozgrzeszam, choć - prawo takie -
(błędnie) mógłby sobie - jako katoik "wyzwolony" -
przypisywać.
Pozdrawiam serdecznie:)

Witaj Wiktorze:)

Przyznam się bez bicia,że czytając Twoje wiersze mam
przyjemność i okazję poznać nieco Twoje życie.Naprawdę
masz bardzo niesamowite opisy w formie wiersza jak i
twoich komentarzy:)

Pozdrawiam:)

Klaudio! - co do gromu: czekalem na niego... - jednak
- ostatecznie - przeraził mnie. Były we mnie mieszane
odczucia - chełpliwość wewnętrzna i pytanie - co
dalej? - z nią i ze mną: z naszą miłością.
Na koniec - wysadłem z Jej wesela - z wesela osoby
najważniejszej w moim życiu - nie czekając, aż
przjedzie na salę gościnną wraz z małżonkem. Nie
wytrzymałem emocjonalnie. oja zona - powiedziala mi,
ze jesli wyjdę z tego wesela - to wniesie pozew
rozwodowy. - I tak się stało. Do dzisiaj - za wyjście
z wesela nie przprosilem ani żony, ani - jej... -
mojej do szaleństwa ukochanej. Zrobię to.

Miły grom mam nadzieję:)
Miłego wieczoru:)Wiktorze :)

Wiktorze, Twoich przeżyć wystarczy na całe pokolenie a
tak barwnie opisujesz, że zatrzymujesz na dłużej,
serdeczności

Dołączam do czytelników, którym tekst się podoba. Nie
byłabym sobą, gdybym nie zasugerowała pozbycia się
"mu" z ostatniego wersu i zamiany "zatrzymać"
z trzeciego wersu na "ująć" lub inaczej (dla rytmu) i
"- piękne jak motyl" na "- niczym motyl", aby uciec
przed powtórzeniem "piękne".
Mam nadzieję, że autor wybaczy mi to czytelnicze
marudzenie. Miłego wieczoru:)

Piękny opis.
Wtedy szczęście zwie się szczęściem,
kiedy skończy się zamęściem.
Ślub, to ważne wydarzenie w życiu człowieka.
Pozdrawiam Wiktorze.
U mnie tez prawie ślub.

Joanno...! -Blondynko i Koplido: serdeczne
podziękowania i pozdrowienia:)

Przeczytałam z zainteresowaniem.