Eden
Jesteś owocem magicznym z ogrodu eden
Światłem w tunelu nocy
Miłością skrywana w sercu
Moja droga bez końca
Ja zagubiony człowiek szukam drogi
Do edenu by owy owoc zerwać
Być jak łza spływająca z oka
Spływać do wnętrza jej duszy i kochać
Gdybym mógł serce opisać miłość bym
napisał
Gdyby moja dusza mogła płakać
Krwią by płakała a nie łzami
Gdyby oczy mogły mówić powiedziały by
kocham
Dusza krwawi a oczy plączą mój edenie
Komentarze (5)
raj utracony... wiersz ładny
miłość to uczucie które potrafi człowieka ukoić i
zwieść
wiersz ten opisuje pragnienie które zostało w głębi
duszy na zawsze ale nie odwzajemnione
ale jest przysłowie "stara miłość nie rdzewieje " to
może jeszcze wszystko być okej
szczęśliwego roku 2010
Kerrey może i masz racje ale miłość ślepa jest wiec
tak ja określiłem a jak wiersz pisałem miedzy nami
było jeszcze ok
Nie mnie to osądzać, ale ja kogoś takiego edenem na
pewno bym nie określiła.
spory ładunek emocji, mogę się tylko przyczepić do
zwrotu :człowiecze, to forma wołacza, jakbys zwracał
sie do kogoś, a Ty chciałeś chyba tym mianem okreslić
podmiot mówiący, więc lepiej byłoby: Ja zagubiony
człowiek/człek, poza tym wzruszający