EDUKACYJNA LUKA
bóg ojczyzna honor -
uczyliście mnie tego
szacunku wobec starszych
że w końcu to miłość
i szlachetność zwyciężają:
nadstaw drugi...
nie wojuj...
pobiegłem więc w życia szarości
nie czując sierści na grzbiecie
białej – stygmat ofiary (losu)
jak żyć wśród wilków
nie wiem
/30.04.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-05-02 13:45:53
Ten wiersz przeczytano 1234 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Smutny ,,,zyciowy ,,refleksyjny wiersz,,,
jak zyc? ktoz to wie,,,,pozdrawiam
jesiennie z daleka.
wiersz dojrzały, wart uwagi, wymowne ostatnie strofy,
pozdrawiam serdecznie :)
Dziś, człowiek bez tzw. łokci nie ma większych
szans... Pojęcie honoru wywołuje ironiczny uśmieszek
na ustach... Może jednak głód dobra, odrodzi się w
ludziach... Dobry wiersz, pozdrawiam.
Bardzo ciekawe pytanie postawiłeś na końcu. Właśnie
uczymy się żyć według pewnych ideałów, chociaż
niektórzy mają je za nic. Smutne to jest niestety.
miłosierdzie to najwyższe człowieczeństwo nadstaw ale
nie pozwól odebrać sobie godności i innym Dobro jest
silne.Pozdrawiam wiersz wartościowy Pozdrawiam:)
Czasy takie, że układnością i wpojonymi zasadami
osiągniesz niewiele... Nic dodać, nic ująć. Gorzkie
słowa, mądry wiersz. Pozdr.