Egoistka
jeszcze nie miała łez
w swoim oku
bo stały w kolejce za
bogactwem i wyniosłością
stało też jej serce
nie odwzajemnione miłością
nie wiedziała co to dobroć
wszystko drapała dla siebie
taki typ człowieka
przyszedł jednak
ten ważny dzień
że ta łza z oka pociekła
ujrzała nagle świat
mniej kolorowy
musiała się z nim zmierzyć
posłuchać co to ból
i bezsilny skowyt
autor Iwona Derkowska
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2020-02-20 10:40:47
Ten wiersz przeczytano 588 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
I tak bywa w życiu. Czasem życie przygina i zmienia
punkt widzenia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami owego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Nie ma przebacz. Suchą stopą i policzkiem się nie da.
Egoiści na życie z góry spoglądaja ale też z większej
wysokości na ziemie spadają... życiowa refleksja,
pozdrawiam serdecznie
Mądrze, życie encyklopedią jest.
Pozdrawiam serdecznie
życie samo uczy pokory.
Samo życie.
Pozdrawiam
Za Kazimierzem: zycie uczy pokory. - doświadczenie po
prostu - bogaci.
:)
Kazimierz Surzyn-dziękuję
Bardzo mądry, refleksyjny wiersz, życie
niejednokrotnie uczy pokory, na duży plus, pozdrawiam
ciepło.