Egoizm-epidemia
Impasapatja
Siedzę po cichutku w pokoju
W codziennym stroju
Z codziennym stanem samopoczucia
Pisze wersy aby wylac uczucia
A oprócz uczuć
Wylewam jeszcze łzy gorczy
Moje serce głośno krzyczy
Lecz tego nie usłyszysz
Jego krzyk jest niemy
Wychodzę z pokój
Nabieram tremy
Gdyż ide wśród ludzi
Rozglądam sie dokoła
Spostrzegam jak wiele z nas ma sie za
nadludzi
Obojętni na smutek innych
Bo egoizm jest jak epidemia
Dobrych ludzi w potwory zmienia
autor
Impasapatja
Dodano: 2017-12-19 20:27:32
Ten wiersz przeczytano 713 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
popraw błędy chociaż ...
Gdy pierwszą gwiazdkę ujrzysz na niebie pomyśl o tych
co kochają Ciebie, a gdy pierwsza zgaśnie, a druga
zabłyśnie niech cię aniołek ode mnie uściśnie.
Wesołych świąt życzę, a wraz z Łapą wpadłem by
zaprosić do siebie na nową przygodę świąteczną
zaprosić. Pozdrawiam i głos zostawiam :) +
Przyciagnelas agaroma, zatem musi podobac sie;)
Swiatecznie pozdrawiam
Świetny debiut, podoba mi się, super, że do nas
dołączasz;)
Prawdziwe słowa pozdrawiam
Ciekawe przesłanie ... Chociaż coś tam bym poprawił
... ( np. wychodzę z pokój ...)
Sama prawda :) Wiersz z pewnością ma niesamowitą treść
:) Życzę Radosnych, Pogodnych, Pełnych Miłości Świąt
:) Pozdrawiam serdecznie +++