egoizm kochających (miłość?)
kochająca inaczej-
na krańcu świata się znajdując
za swe uczucia niesprawiedliwie
pokutując
wśród ogólnego dusz wrzasku
zasypiając dopiero o brzasku
słonecznego dnia nie oglądając wcale
żyjąc istnieć na pokaz niedbale
wieczystego snu niecierpliwie oczekując
swe talenty i pasje wciąż zaniedbując
niedoczekanie pędzę na świata zbawienie
lecz okazuje się że świat to urojenie
egoistycznie płacząc nad sobą
kim jestem rzeczą czy osobą
pionkiem na pożarcie rzuconym
jestem człowiekiem miłości spragnionym
nie wiedząc czym jest naprawdę to
uczucie
mogę je określić tylko w egoizmie nucie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.