Egoizm przyjemności
Jesteśmy dorośli a zakochujemy się jak
dzieci.
Egoizm przyjemności.
Pretensjonalne nadzieje.
Ale czy mamy ochotę śmiać się jeszcze
razem?
Tyle wzajemnych uwielbień
i znów wracamy do zimnych dni,
samej kołdry i zamkniętych ust.
Jeździmy gdzieś za marzeniami
a najchętniej parkujemy przy
wspomnieniach.
Po drodze przecież robi się zimno.
Magdalena Gospodarek
autor
espressivo
Dodano: 2018-08-28 15:14:07
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Do refleksji.
Pozdrawiam.
Do refleksji.
Pozdrawiam.
Jesteśmy dorośli a zakochujemy się jak dzieci.
a jeśli już czujemy się starzy? :(
Witaj. Podzielam przemyślenia, podane w formie
wiersza. Stan zakochania budzi w nas to uśpione
wewnętrzne dziecko. Świat znowu nasyca się barwami, a
że miłość uskrzydla odrywamy się trochę od Ziemi,
pozbywajac się ciężaru lat, bagażu trosk. Dobrze się
staje, kiedy stan zakochania przechodzi w miłość,
wtedy już razem wracamy na Ziemię ale wciąż jesteśmy
zapatrzeni w słońca w oczach. Natomiast jesli było to
jedynie zauroczenie, wówczas nie dziwi, zimny front
atmosferyczny w sypialni a wspomnienia, są jedynym,
chociaż słabym źródłem ciepła. Egoizm w minimalnych
dawkach jest nieszkkdliwy, bo miłość jest nie tylko
dawaniem i mnożeniem ale również, otrzymywaniem.
Wszystko jest ok kiedy są zachowane w miarę równe
proporcje.
Wiersz ciekawie ukazuje jeden z aspektów życia
większości z nas.
Moc serdeczności.
świetnie, refleksyjnie...cóż, tacy jesteśmy:)
pozdrawiam
Coś w tym jest.
Pozdrawiam :)
fajnie napisane
Miłość czasem jest naiwna, stąd zawiedzione nadzieje,
miłego dnia
pośmiać się zawsze lepiej, niż płakać
Pozdrawiam serdecznie
Egoizm wyklucza przyjemność, założenie zgoła
intencjonalne, może jednostronne, osobiste.
Ja nie byłbym w stanie tego tak postrzegać.
Pozdrawiam Madziu.