egzamin wątpliwości - w lesie...

"egzamin wątpliwości - w lesie zdań rzekomych"


chodź ze mną. oprowadzę cię wężykiem -
nie zdejmuj butów, wystarczy zdjąć okulary
i nie bać pofałdowania - nie rozpłaszczaj.

już? nie powiem dokąd zaprowadzi ścieżka.
przewiązałam oczy i dotykiem szukam znaków
zapytania.

takiego lasu nie trzeba widzieć - zaciągnijmy się,
węszmy podstępy w każdym słownym ostępie.
nie twierdzę - pytam. widzisz? bez odpowiedzi. zagęszcza się, kiedy dokładasz zdziwienia
i łapiesz za głowę, za słowo. a ja niczego
nie obiecuję - pytań się nie tłumaczy, gdy
w twoich rękach zmieniają kształty, kolory -
kameleonizm i już - jak ty. zobacz - w moich,
jak ja. wyprowadzam z krytycznego obłędu
wykrzykników, kropek, frazy nieśmiałe.

nie zbliżaj się - tutaj leży wiersz, w którym
nie chciałam powiedzieć, lecz bałam się
skłamać. boisz się? skłamiesz za mnie?
auć! dodasz trzy grosze bez pokrycia? nie
przeceniaj. daremne liczenie na złotą myśl.
nadepnąłeś na odcisk alternatywie - rzuciła
aluzję. chwytasz? podaj dalej, następne
zapytania - samosiejki. delikatnie nie moje.

stoję twardo na gruncie testu. zakreślam
możliwe dodatkowe. czas nie gra roli,
wiatr nie gra roli - las, dęby, samosiejki.
na tej drodze nie ma odpowiedzi - wiedzie
do pytania - zdawało się? zdałeś?

autor

grusz-ela

Napisany: 2016-11-20 Dodano: 2016-11-20 10:56:08

Ten wiersz przeczytano 1290 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie